Bitola

 

Bitola

Miasto konsulów - serce Macedonii

Bitola jest drugim co do wielkości miastem w Republice Macedonii. Znajduje się w południowozachodniej części kotliny Pelagoniii u podnóża Góry Baba 13 km od granicy z Grecją. Miasto znajduje się na obu brzegach rzeki Dragory, prawy dopływ rzeki Crna Rzeka.

Bitola pełni rolę regionalnego centrum w Republice Macedonii. Komunikacja miasta zorientowana jest na północ do Prilep, na zachód do Ochrydu i na południe do Grecji. W tych kierunkach są ukierunkowane drogi magistralne o znaczeniu międzynarodowym.

Istotne są tu również drogi regionalne w kierunku Kiczewa i obszaru Mariowa. Linia kolejowa z Welesu i Prilepu przebiega przez Bitolę, która prowadzi dalej do Floriny, Woden i Salonik  w Grecji.

Dzisiejsza Bitola została założona pod koniec VI wieku. Status osadniczy miasta obowiązuje od XI wieku. Miasto powstało w bezpośrednim sąsiedztwie dawnego starożytnego miasta Heraklea (dwa kilometry na południe od dzisiejszej Bitoli), osada  była handlowym, kulturalnym i komunikacyjnym centrum południowej Pelagonii.

W średniowieczu Bitola została utwierdzonym  miastem z cerkwiami i monasterami, siedzibą biskupa, centrum cerkwi. W XVIII wieku Bitola funkcjonalnie upadła. W XIX wieku miasto zostało odbudowane i rozbudowane funkcje, terytorialnie rozszerzyła się i stała się „miastem konsulów”, ponieważ w drugiej połowie XIX wieku do 1912 roku w  Bitoli mieści się wiele zagranicznych konsulatów.

Wraz z podziałem Macedonii po wojnach bałkańskich i pierwszej wojnie światowej Bitola traci znaczną część funkcji gospodarczych, administracyjnych, politycznych i kulturalnych. Po drugiej wojnie światowej miasto przeżywa całkowite populacyjne i gospodarcze ożywienie. Z około  40 000 mieszkańców w 1953 roku Bitola liczy w 2002 roku około 80 000 mieszkańców.

Położone na obszarze o rozwiniętej intensywnej hodowli (zboże, buraki cukrowe, tytoń) i zwierząt gospodarskich, Bitola jest ważnym ośrodkiem przemysłowym i rolniczym dla Pelagonii, ale też dla całego kraju. W niej zlokalizowanych jest więcej rolniczo – przemysłowych możliwości, niektóre są unikalne i mają znaczenie egzystencjalne i strategiczne dla Macedonii. Oprócz przemysłu rolnego w strukturze gospodarczej miasta ważne miejsce ma  górnictwo i produkcja energii elektrycznej (TE Bitola I, II, III), przemysł tekstylny, przemysł materiałów budowlanych, przemysł obróbki metali , przemysł przetwórstwa tytoniu, elektryczny przemysł

Wieża zegarowa (XVII wiek)

Wieża zegarowa jest najbardziej rozpoznawalnym pomnikiem, który identyfikuje Bitolę. Znajduje się w ścisłym centrum, gdzie zegar miejski dominuje nad przestrzenią  swoją wysokością i nadaje popularną muzykę, gdy wystukuje godziny. Chociaż nie znaleziono dokumentacji jego budowy, to uważa się, że został zbudowany w okresie rządów tureckich, w XIV wieku, wraz z meczetem Jeni.

Ma 33 m wysokości i jest umieszczony na kwadratowej podstawie. Od strony północnej jest półokrągłe wejście i wewnętrzne schody spiralne z kamienia Jest on podzielony na trzy piętra, a na górze znajduje się mechanizm zegarka,  a na  wszystkich czterech stronach są tarcze zegara. Najwyższą częścią jest mała kopuła, która oferuje piękną panoramę na miasto konsuli i szerszego otoczenia. Park wokół wieży to miejsce, w którym mieszkańcy zbierają się w Wigilię i zapalają świece wzdłuż trawnika i chodnika.

 

 

Szeroki zaułek (Sokak)

 

Tutaj spotykają się  najstarsze budowle  architektoniczne na Bałkanach, które zdobią miasto od czasów tureckich 

Pierwszy konsulat w Bitoli został otwarty w 1851 roku przez ówczesną imperię  Austriacko - Węgierską, właśnie na Szerokim  Zaułku . Później zrobią to Brytyjczycy i Francuzi, a następnie konsule  z Rosji, Włoch, Serbii, Bułgarii i Rumunii. Pierwsze lampy na Szerokim Zaułku usunęły ciemność od Wieży Zegarowej do Domu Oficera dokładnie o godzinie 17.00 24 grudnia 1924 roku. W tym czasie ogólne – corso (korzo) pod lampami wspólnie wykonali zarówno konsule, jak i obywatele. W tym czasie Szeroki Zaułek miał biura wielu zagranicznych firm, prestiżowych kawiarni, cukierni, filii banku Franko serbskiego . Ten pierwszy okres konsuli był inspiracją dla wielu konsulowych pieśni, o  powozach, o fortepianach, o słynnej czorbie z flaków, o sąsiedztwie Wlachów  i o żółtych domach, o miłości. W literaturze spotyka się  dane, że ponad 500 piosenek zostało wyśpiewanych o Bitoli,  jak o żadnym innym mieście w świecie. Marzenie obywateli Bitoli o zostaniu miastem  konsuli ponownie stało się rzeczywistością po uzyskaniu niepodległości przez Macedonię. Francja była pierwszym krajem, który otworzył swój własny konsulat w niezależnej Macedonii, a  po niej  Turcja, a następnie otworzyli konsulat Brytyjczycy  i Rosjanie.

Cerkiew Św. Dymitra  (XIX wiek)

ikonostas w pozłoconej  rzeźbie jest wykonany przez nieznaną rzeźbiarską grupę.

Cerkiew  jest katedrą diecezji Eparchii  i jedną z największych w Macedonii. Została zbudowana w 1830 roku, a dzwon wieża jeden wiek później w 1936 roku. Została zbudowana w czasach, gdy tureckie prawa nie pozwalały aby była zbyt wysoka. Dlatego wbicie się w ziemię tego wspaniałego budynku było najlepszym sposobem na przestrzeganie prawa w tym czasie.

Wnętrze jest piękne i bogato zdobione. Dwa rzędy potężnych kolumn, po sześć z obu stron, są podzielone na trzy nawy, z których największa jest centralna. Jest zbudowana w kształcie potrójnej bazyliki, z bocznymi galeriami na piętrze, gdzie znajdują się portyki. Ikonostas składa się z płasko rzeźbionego, otynkowanego i platerowanego, bogatego w elementy życia roślinnego i zwierzęcego. Wykonany jest z rąk nieznanych macedońskich  mistrzów rzeźbienia.

Isak meczet (1508)

pozłocona  kopuła w formie dysku  jest darem od sułtana Reszada V

Isak Czelebi Ibn Isa meczet, tak jak jest jego pełna nazwa, jest jednym z najstarszych meczetów w Bitoli, jest pod  ochroną, jako jeden z  sakralnych  budowli muzułmańskich kulturalnych i historycznych w Macedonii. Z minaretem o wysokości około 50 metrów, meczet dominuje na  obszarze naprzeciwko Wieży Zegarowej i Wielkiego Bazaru krytego. Na dużym dziedzińcu znajduje się kilka grobów, atrakcyjnych z wyrafinowanymi formami sarkofagów.

Otoczony zielenią, ten jednostronny podkopują   meczet jest prawdziwym miejscem spoczynku jego założyciela. Główny element ozdobny ganku to cztery filary, które dominują w przestrzeni na wysokich kamiennych cokołach, wykończone identycznymi ornamentami.

Poprzez portal główny wchodzi do przestrzeni modlitewnej z bogatą dekoracją. Osobliwość tego meczetu czyni współgranie kolorów i form, które są odzwierciedlone w każdej części meczetu.

Heraklea Linkestis (IV wiek p.n.e.)

miasto Filipa, który na Śródziemnomorskie ziemie podarował najpiękniejsze  mozaiki

Heraklea Linkestis jest jednym z najsłynniejszych starożytnych miast macedońskich, położonym w bezpośrednim sąsiedztwie Bitoli. Został założony w połowie IV wieku p.n.e. przez Filipa II  Macedońskiego. Miasto było rozwiniętym centrum wojskowo-strategicznym na północnozachodniej granicy ówczesnego macedońskiego obszaru Linkestis (dzisiejsze Bitolskie Pole ). Położony przy najważniejszej arterii w tym czasie Wija Ignacja, Heraklea staje się najważniejszą jej  stacją w regionie. We wczesnym okresie chrześcijańskim była siedzibą biskupią. Heraclea staje się jej najważniejszym połączeniem z tych czasów . We wczesno chrześcijańskim okresie była siedzibą episkopatu. W Heraklei   odkryto portyk z honorowymi zabytkami, mała i duża bazylika, łaźnia rzymska, teatr, miejska pompa Justyniana z VI wieku, rezydencja biskupa, liczne posągi i inne atrakcyjne elementy. Życie w Heraklei umiera pod koniec VI wieku. Dzisiaj  jest to znaczące stanowisko archeologiczne, ale także miejsce imprez kulturalnych.

Instytut i muzeum

świadek epok, strażnik wartości

Instytut Narodowy "Instytut i Muzeum" w Bitoli znajduje się w budynku Starych Koszar, uznanym za zabytek kultury. Jest to jeden z najważniejszych macedońskich kulturo -  historycznych  zabytków, nie tylko ze względu na swoją monumentalność, ale także historyczną przeszłość wydarzeń i osobistości, które tutaj przebywały. Zbudowany w 1848 roku, w blasku największego rozwoju Bitoli, Gimnazjum Wojskowe (Idadie) która w 1900 roku stała się Akademią Wojskową (Harabie), która funkcjonowała do 1909 roku.

Przez przyrodnie, archeologiczne, historyczne, etnograficzne i artystyczne wystawy, a także liczne wystawy czasowe z kilku dziedzin w bitolskim „Instytucie i Muzeum” jest pokazany blask Bitoli i jego otoczenia z różnych epok historycznych. Dzięki starannemu doborowi najcenniejszych skarbów kulturowych i historycznych, oprócz Starych  Koszar, instytucja wykorzystuje antyczne  miejsce Heraklei, Galerię Sztuki w Jeni Meczet, Ajdar Kadi meczet, Dom pamięci  Goce Delczewa, Dom pamięci  Stefana Naumowa -  Stiw, Magaza przy ulicy  27-go Marca

 

 
 
 
 

 

Promote your Service

Activity

Add up to 3 images.

Validation code:
Enter the code above here :

Can't read the image? click here to refresh.